ISPARTA, ÜNİVERSİTE HAYATI VE FAZLASI

 

Bu yazımda sizlere üniversite yaşantımdan, okulumdan ve diğer tecrübelerimden bahsedeceğim.

Ben üniversiteye gitmeden önce bir yıl mezuna kalmıştım. Mezuna kaldığım süreçte aslında benim için o kadar da önemli bir yermiş gibi gelmiyordu. Sonrasında yeniden sınava girdim ve Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Bilgisayar Programcılığı bölümünü kazandım. Sonrasında blog sayfamda yayınlamak ve anılarımı unutmamak için benim için önemli sayılabilecek bazı kilometre taşı sayılan yerleri not aldım. Hem Bilgisayar Programcılığı bölümünü okuyacak olanlara hem de üniversiteye hazırlananlara bilgilendirici bir yazı olacağını düşünüyorum.

Üniversiteye başlamadan önce kendime bir dizüstü bilgisayar (Lenova İdeapad 320) aldım. Ekstra olarak da harici bir monitörüm (LG W1934S-PF) vardı.

Üniversiteye ilk başladığım sene pandemi vardı ve okullar uzaktan eğitim ile derslerini sürdürüyordu. İlk dersimiz danışman hocamızlaydı. İlk olarak okul ve bölüm hakkında bilgilerin olduğu bir oryantasyon slaytı izleterek derse başladı. Bu slaytı diğer öğrencilerin de yoğun olarak kullandığı Adobe Connect üzerinden izlemiştik. Sonrasında Bilgisayar Donanımı dersine geçerek ilk dersimizi tamamladık. Sonraki derslerde bir ekranda hocanın canlı ders kaydı diğer ekranda da uygulama açık olacak şekilde derslere katıldım.

Bir yıl eğrisiyle doğrusuyla tamamlanırken staj yapmam gerekiyordu. Aslında diğer sene sonunda da yapabilirdim ama mezuniyetimi ertelemiş olurdum bu sefer de. Ben de ilk sene yapmaya karar verdim. Staj yapacağım firmayı İzmir’de buldum. Fakat şöyle bir sorun vardı ki mesafe baya vardı ve  Buca’dan Bayraklı’ya  giderken her gün 2 vasıta değiştirerek 3 saatimi yola veriyordum. Sıcakta baya zor oluyordu. Ekstra olarak ilk bütlerime staj yaparken girmiştim. 2 aylık bir dönemin sonunda stajımı da tamamladım.

Staj defterime ulaşmak için bana ulaşabilirsiniz!

Her gün katettiğim yolun şeması

İlk sene staj dönemiyle beraber bitmişti. Pandemi azalmış ve okullar örgün eğitime geçmişti. Okulların açılacağı açıklanınca ev kiralamak için babamla beraber Isparta’ya gittik. Bizi orada babamın arkadaşı karşıladı ve arabayla okulumun bulunduğu ilçe olan  Atabey’e  gittik. Babamın arkadaşı bizi bıraktıktan sonra döndü ve saat daha çok erken olduğundan beklememiz gerekiyordu. Sonrasında zaman geçti ve gezmeye başladık. Bir apartmanda bir daire beğendik ferah ve güzeldi.  Daireyi tuttum. Dairenin sahibi Hacı Dayı diye biriydi ve bana ilk söylediği şey “Bu eve dişi sinek bile giremez” olmuştu. Isparta insanının yobazlığıyla ilk olarak o zaman karşılaştım. Tabi ki de pek sallamadım.

Günler geçerken arkadaşlarla tanışmaya başladım. Aynı ilçede yurtta kalan arkadaşlarla vakit geçiriyordum. Sonrasında diğer insanları tanıdıkça doğal olarak arkadaş çevrem genişledi. Okula alışmaya başladım. Sonrasında Isparta Merkez’e taşındım. Orada küçük ama sevimli bir evim vardı. Geçimimi sağlamak için çeşitli işler yaptım. Örnek olması açısından yaptığım işler:

Sosyal Medya Gönderi Tasarımı

Ücretli Ödev Yapımı

Motokurye

O zamanki mevcut ekonomiye rağmen güzel bir hayatım vardı. Zorluk çekmedim diyemem ama mağdur olduğum da söylenemez. Bir şekilde idare ederek hayatımı sürdürdüm.

Arkadaşlıklar konusuna gelecek olursam, çok güzel arkadaşlıklarım da oldu, çıkarları uğruna ruhuna satacak insanlar da gördüm. Bunları iyi ayırt etmek lazım. Her şeye sazan gibi atlarsanız çok başınız ağrır. O yüzden akıllıca düşünmeli ve analiz etmelisiniz.

Zamanımı geçirdiğim insanların sayısı azdı. Isparta Merkez’de  aynı apartta kaldığım bir arkadaşım vardı. Her gün okula beraber giderdik ve birlikte zaman geçirirdik. Sonrasında arabayla bizi alan bir arkadaşımız vardı. Hala ara ara görüşürüz. Muhabbetimiz kesilmedi. Zaten toplasan arkadaş diyebileceğim iki kişi vardı. Hep birlikte zaman geçirirdik. Onlar gerçekten iyi insanlardı.

Bölümün zorluklarına gelecek olursak bir atom mühendisliği olmasa da gerçekten insanı zorlayan bir bölüm. Bunu ilk defa 5 sayfalık bir sınava girdiğimde anlamıştım ve finalin sınıf ortalaması 12’ydi. Sonrasında saatlerce çalışma uykusuz geçen günler ve gerekli özveriyle ben de dâhil olmak üzere birçok kişi o dersi verdik.

Okulun sonlarına doğru bitirme projelerimizi hazırladık. Bu da zorlu bir süreçti çünkü sürekli revizyon gerektiriyordu. Bunları da güç bela aşınca her şey yoluna girecekti. Tüm projeleri yaptığımda hala veremediğim dersler vardı ve bütünlemeler benim için son bir şans demekti.

Üniversite bitirme projelerim

Arduino ile nota öğretici sistem

Ülke çapında gezi rehberi uygulaması

Öğretilen Progamlama Dilleri

C++

#C

C

PHP

JavaScript

 Mezuniyet zamanı geldiğinde hala girmem gereken bütünlemeler vardı, ama sorun değildi. Halledeceğimden emindim. Mezuniyetimiz şehir stadyumunda gerçekleşti. Giriş kortejinde üstümüze gül suyu sıkmayı da ihmal etmediler. Güzel sayılabilecek bir mezuniyet törenim oldu. Her şey bittikten sonra son bütünlemelerimi de halledip mezun oldum. 

Son iş olarak evimdeki eşyaları toplamak kaldı. hüzünlü sayılabilecek bir modda eşyalarımı da toplayıp evi terk ettim. Gecenin bir yarısı Isparta’ya veda ederek Söke’ye geldim.

Üniversite hayatının ARTILAR

Sorumluluk hissiyatı

Hayati İdame müacdelesi kazanmak

Güzel dostluklar

Başarının önemini anlamak

Üniversite hayatının EKSİLERİ

Yobaz insanlara maruz kalmak

Aşırı kar yağışının sıradanlaşması

Toksit insanlarla aynı ortamda kalma zorunluluğu

Yakın zamanda da askere gidiyorum. Askerlik yerim Sivas. Isparta'nın soğuğundan kaçarken Sivas'a gitmek de ayrıca bir ironi oldu benim için.

Sonrasında hayat mücadelem devam edecek.

OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM